Weijts nam deel aan de discussie, evenals Alex Boogers, schrijver van het schotschrift De lezer is niet dood. Het werd een inspirerende avond waarin voor- en tegenstanders van verplicht lezen aan het woord kwamen, maar een conclusie kwam er niet. Presentator Oscar Kocken zei het halverwege de avond al: “Laten we vast een nieuwe datum prikken om hierover door te praten.” 

Er zitten veel aspecten aan het lezen voor de lijst, dat werd al snel duidelijk. Docenten en leerlingen hebben verschillende belangen. Jongeren lezen echt wel, maar zodra het verplicht wordt en de druk van beoordeling erbij komt, verdwijnt vaak het plezier. Zeker als er dan ook verwacht wordt dat ze boeken lezen die hen (nog) niet aanspreken. Is het goed om de leerlingen uit te dagen door toch Max Havelaar te verplichten, of is het behoud van het leesplezier veel belangrijker? Gaat het om de verhalen en maatschappelijk besef, of de techniek van het lezen? De aanwezigen kwamen er gisteren niet uit.

Het belang van literatuurgeschiedenis werd door de meeste aanwezigen onderschreven, maar dan wel graag klassikaal behandeld en niet als verplichte kost op de lijst. En alsof het allemaal al niet complex genoeg is, maakt de verplichte normering door middel een puntensysteem en een cijfer geven voor leeservaring het ook lastig. Duidelijk is dat één avond over dit onderwerp praten niet genoeg is. De Bibliotheek AanZet geeft dit debat dus zeker een vervolg.

© Nationale Onderwijsgids